Mijn naam is Ilse Hemmes en ik ben in 1969 geboren in Apeldoorn.

Na een aantal jaren als bank- en reismedewerkster te hebben gewerkt was ik in 2001 toe aan een andere invulling. Even leek het erop dat ik mijn meisjesdroom van politieagente zou waarmaken, maar dat veranderde toen ik in 2001 een uitvaart bezocht van een familielid. Al vanaf jonge leeftijd werd ik met sterfgevallen geconfronteerd maar dit keer werd ik getroffen door de manier waarop deze vrouwelijke uitvaartbegeleidster de uitvaart begeleidde. Mijn interesse voor dit vak werd toen gewekt en ik besloot de mogelijkheden te onderzoeken.

Al sinds mijn jonge jaren had ik een angst voor het gebeuren rondom de dood. Zelfs erover praten was voor mij taboe. Dus toen ik in september 2001 startte met de opleiding tot uitvaartbegeleider realiseerde ik mij heel goed dat ik daarnaast ook mijn angsten ‘moest’ zien te overwinnen. Een heftig maar waardevol jaar waarin ik op zoek ben gegaan naar de oorsprong van mijn angsten. In 2002 heb ik de opleiding afgerond en heb daarna nog ruim de tijd genomen om diverse stages te doorlopen in mortuaria, crematoria en uitvaartondernemingen. Ook heb ik nog een half jaar met veel voldoening als uitvaartverzorgster bij een kleine uitvaartonderneming gewerkt.

In 2005 ben ik mijn éénvrouwsbedrijf gestart in Twello onder de naam Hemmes Uitvaartzorg. Een onderneming waarin de persoonlijke aandacht, voor zowel de overledene als de nabestaanden, centraal staat. Ook wilde ik de mogelijkheden van het  thuisopbaren onder de aandacht brengen. Als mensen niet thuis konden of wilden opbaren, maakte ik gebruik van sleutelkamer bij crematoria in de regio. Binnen de gemeente Voorst, waar Twello onder valt, was er geen intieme opbaarmogelijkheid met ruime bezoekmogelijkheden, dus zocht ik al voor de start van mijn bedrijf naar zo’n locatie.

Het voelde dan ook als een geschenk uit de hemel toen ik vanaf mei 2006 de mogelijkheid kreeg om het kerkgebouwtje van de VVP (Ver. v. Vrijzinnig Protestanten) te betrekken. En na wat aanpassingen is het vanaf de zomer van 2006 in gebruik als Afscheidshuis.  Al vrij snel kwamen we ruimte tekort en maakte ik plannen om uit te breiden. In november 2016 was de opening van onze nieuwe locatie aan de Piet Heinstraat, het voormalig Kruispunt.

Als uitvaartverzorgster kom je op een intiem en kwetsbaar moment in iemands leven. In de dagen tussen het overlijden en de uitvaart heb je vaak dagelijks persoonlijk contact met elkaar. Dat ervaar ik als zinvol, bijzonder en waardevol en het geeft veel voldoening om dit werk te mogen doen.